Een nieuwe lente een uniek geluid !
vrij naar een andere grote Nederlandse literator

21 maart 2025 een unieke avond in Salon 1919.
Uniek in opzet, intimiteit, vertelkracht en uitvoering. In uitvoering, daar Gerard Reve en zijn erven maar zeer beperkt toestemming hebben gegeven om de zogenoemde Carmina Reveana (het zwaartepunt van deze avond, waarover verderop meer) uit te voeren.
Dan bof je dus enorm als je daarbij bent geweest!

De avond begon met een vertolking van het lied “Lieve Gerard” (tekst van Lucebert en muziek van Maderna, gecomponeerd voor de Zangeres zonder Naam). Het werd gebracht als een levenslied, een verliefde ode aan de volksschrijver, fijn theatraal gezongen door Liesbeth Rijerkerk. Tijdens een geneuried deel las Joost van der Linden stukjes uit een brief van Reve voor over hoe de Carmina uitgevoerd diende te worden. Ik herinner me vooral de fijne humor, bijvoorbeeld: NIET te luid!
Hierna volgde een rake selectie van teksten van Reve, die doorvoeld en met de voor Reve zo kenmerkende afwisseling van diepe ernst en verwonderde ironie werden voorgedragen door Winfried Verweij. Natuurlijk een stukje uit De Avonden, uit De Taal der Liefde, maar ook een nogal smerig geënsceneerde hotelkamer aan huis, en een prima Heerschap (“alleen jammer van die hoed”) kwamen voorbij. Ook een heerlijk tweegesprek tussen Reve (Winfried) en koningin Juliana (Liesbeth), allebei zeer “in character”. Tussen de teksten door klonk pianomuziek die de sfeer van de teksten nog verder verdiepte, prachtig geselecteerd en gespeeld door pianiste Lenny Vis (o.a. Satie, Poulenc en Ibert).
Als publiek waren we toen al helemaal Nader tot Lieve Gerard, terwijl het klapstuk nog moest komen!

De Carmina Reveana, gecomponeerd door de Rotterdamse musicus Peter Snoei op gedichten uit Nader tot U, was het vervolg. Peter Snoei is de enige componist aan wie Reve toestemming heeft gegeven zijn gedichten op muziek te zetten. Er volgde een uitvoering die me recht in het hart raakte, direct en met veel zeggingskracht. Ieder woord werd eerst Reviaans voorgeproefd alvorens het werd gelanceerd. Fantastisch, die Margje en Lenny. Margje vertelde me na afloop dat er een zin is die haar al 40 jaar diep raakt: “Als er wel wolken maar geen wind is, wordt de hemel een sluier van stilte.” Het vervolg van die zin blijft mij bij: “Er daalt iets neer dat veel lijkt op geluk.”

Irene Dekkers, gelukkig toehoorder